در چنين روزي...
در چنين روزي... کنار آشيان تو آشیانه می کنم
فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم
کسی سئوال می کند به خاطر چه زنده ای؟
و من برای زندگی تو را بهانه می کنم
به ياد 12/4/1386 (همين شعر درون كارت عروسي) ،سالگرد ازدواج مامان و بابا، در چنين روزي بهانه بودنمان عشق بود ولي اكنون بهانه بودنمان فرشته اي است به نام ترنم؛ فرشته اي كه عشق معجزه دستهاي سبزش است.
فرشته زيبايي! با وجودت از خدا چيزي نمي خواهم جز سلامتي و خوشبختي تو...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
). زندگی و عشقتون پایدار و وجودتون شاد و سلامت.
